Bir zamanlar bilginler ve şairler, “Suskunlar Meclisi” adıyla bir topluluk oluşturmuşlardı. Üye sayısı kırk kişiydi ve bunu artırmıyorlardı. Üyeliğin ilk şartı çok düşünmek fakat çok az konuşmaktı.

Değerli okuyucularımız bu yazıyı kaleme alırken inanın içim cız etti, bu bizim İzmir’den ne sanatçılar gelmiş geçmiş diye düşündüm.

Srebrenitsa katliamı üzerinden 24 yıl geçse bile bugün de kanayan yaradır. Hatırladıkça akıtılan gözyaşıdır. İnsanlığın vicdanının sustuğu gündür. Tacize uğrayan kadınların, öldürülen masum çocukların ve yaşlıların katlinin yıl dönümüdür. Srebrenitsa soykırımı utançtır. Zalimin mazluma zulmüdür. İnsan pazarıdır Srebrenitsa katliamı. Sevginin, merhametin, vicdanın sustuğu zamandır. Güç savaşıdır. İnsanlığa yapılmış en büyük ayıptır. İnsanların en önemli hakkı olan “yaşama hakkına” kastetmektir.

Nereye gitmeli neyle gitmeli otellerde yer var mı ya birde ekonomi, işte bütün insanların sıkıntısı….