Orhan Veli’yi tanımayan var mı?

Yoktur herhalde…

Edebiyata, şiire ilgi duyan herkesin tanıdığı bir şair o.

Ona bu denli yaygın bir ün sağlayan, şiirlerinin sevilmesi elbette.

Bu yıl aramızdan ayrılışının 70. yıl dönümünde anacağız kendisini.

Çok genç yaşta kaybettik Orhan Veli’yi…

Henüz 36 yaşında, hayatının baharında ayrıldı aramızdan

14 Kasım 1950 tarihinde…

Tam 70 yıl önce…

Kim bilir daha ne güzel şiirler yazacaktı!

Çok sevildi ve şiir dünyamıza büyük bir iz bıraktı.

Edebi kişiliği ve yaşamı üzerine sayısız makale vardır.

Ben bunları yazmayacağım.

Sadece onun ruhu önünde saygıyla eğilmek ve onu yeni nesillere hatırlatmak, unutturmamak içindi bugünkü yazım.

10 Kasım 1950 gecesinde, onarım için kazılmış, üzeri kapatılmamış bir çukura düşerek ayağını incitti büyük üstad.

Daha sonra İstanbul'a dönen Orhan Veli, bir arkadaş ziyareti sırasında aniden fenalaşması üzerine hastaneye kaldırıldı.

Orhan Veli Kanık, 14 Kasım 1950 tarihinde, beyin kanaması sonucu girdiği komada yaşamını yitirdi.

Bunun üzerine Orhan Veli’nin ölümü şüpheli bulundu ve doktorlar otopsi yaptılar.

Yakın arkadaşı olan Halim Şefik de şu ağıtı yazar arkadaşı için;

“Morgda açılınca kafatası

Doktor beyler; beyin gördüler

İndirince ten kafesine neşteri

Doktor beyler yürek gördüler

Yürekte ne gördüler dersiniz

Yürekte memleket gördüler

Dünya gördüler

Bir de dost gördüler

Ama bu işte doktor beyler

Doğrusu geç kaldılar

Çok geç kaldılar”

Edebiyatımıza katkıları için Orhan Veli Kanık’a teşekkür eder ve aramızdan ayrılışının 70. yılında sevgiyle, özlemle anmak isterim.

Işıklarda uyusun…